फोटोफ्रेम

भूतकाळ विसरून पुढे जाता यायला हवं. भूतकाळ वाईटच असतो असं नाही. पण तो ‘भूत’काळ असतो. तो त्या भिंतीवर टांगलेल्या फोटोफ्रेमसारखा असावा. म्हणजे येता-जाता आपण तिच्याकडे बघतो. फ्रेम नवीन असते तोपर्यंत आपण सतत त्या फ्रेमकडे पहात असतो. मग हळूहळू ती फ्रेम त्या भिंतीचाच एक भाग होऊन जाते. अविचल, निश्चल... बदलता न येणारी... पण नेहमी तिथेच असणारी. घराची ती भिंत घराला आधार देते... ती फ्रेम आठवणींना... कधीतरी निवांत क्षणी उगाच वाटून जातं की खूप दिवस झाले, त्या फ्रेमवर खूप धूळ बसली आहे. साफ करायला हवी. मग ती फ्रेम साफ करता करता त्या फ्रेमवरची धूळ उतरायला लागते आणि आठवणी उजळायला लागतात. त्या काचेवरची धूलिकणांची गर्दी कमी होत जाते तशी मनात आठवणींची वर्दळ वाढायला लागते. फ्रेम स्वच्छ होते. एकदा त्या फ्रेमकडे समाधानाने पाहिलं जातं. आता जणू ती फ्रेम जिवंत होऊन बोलायला लागेल... पण असं काही होत नाही. ती पुन्हा त्या निश्चल भिंतीचा अविभाज्य भाग बनून जाते.

भूतकाळाचंही असंच हवं. भूतकाळही अशी गोष्ट आहे जी टाळता येत नाही, बदलता येत नाही, विसरताही येत नाहीच. पण विसरायचं कशाला? तो भूतकाळ आपल्याला बरंच काही शिकवून जातो. काय करायला हवं हे सांगत नसला तरी काय करू नये हे मात्र शिकवतो. अगदी आयुष्यभर लक्षात राहील अशी शिकवण देतो. मग भूतकाळ वाईट कसा?

-कायांप्रि

Comments

Dreams

Though he cried a little At least he cried a little Maybe he caused some troubles But always gave the doubles Dreamt of impossible Behaved unreasonable But with passion incomparable The more he fight The more the delight The higher his dreams took flight Fell, trampled over Tricked, tripped, but lost never Always a believer Always a dreamer - Kayanpri

What Are You?

A person is like a photograph. When we alter that photo with some photographic effects, the perception of looking at that photo changes though it’s the same photograph. Every photo contains same basic colors. We intensify some of the colors from some of the points, we get a different look. We take it in a black and white form, we can’t see the colors of the picture. Take it in colorful form, barely can see the simplicity. Then what makes the difference? Lights, camera, mood, situation, angles, depth, focus, colors, photographer’s view point, viewer’s point of view and so on… A person is like a dish. It’s made up of various ingredients and sometimes, forms a totally different taste. Every dish, too, has some same basic ingredients. With these same ingredients, number of dishes could be made. So if every dish is made up of some same ingredients, why it tastes different? The way of making it, cooking style, process, sequence of adding ingredients, time, temperature, heat, prese...

सत्य

सत्य ... हा केवळ एक भास आहे . पटत नाही ना ? पण हेच सत्य आहे . जगातलं शाश्वत किंवा त्रिकालाबाधित सत्य कोणतं , असं विचारलं तर त्याचं उत्तर कोणीही देऊ शकणार नाही . स्वतः काळही नाही . सत्य अबाधित असू शकत नाही . त्याला नेहमी अपवाद असतात जे त्याच्या अखंडपणाला बाधा आणत असतात . सत्य खरंच एक भास आहे . एखादी गोष्ट ‘ पूर्ण सत्य ’ आहे असे कुणी छातीठोकपणे सांगू शकेल का ? आपल्याला गोष्टी एकाच बाजूने दिसतात आणि मग त्याच आपण ‘ पूर्ण सत्य ’ मानून चालतो . सत्य नाण्याच्या दोन बाजूंसारखं दोन भागांत विभागलेलं असतं - एक , जे आपल्याला दिसतं ; दुसरं , जे त्यामागे असतं . म्हणजे जे आपल्याला माहीत झालेलं असतं ते ‘ अर्ध ’ सत्य असतं आणि तरीही लोक ‘ मला पूर्ण सत्य माहीत आहे ’ चा दावा करतात बिनधास्त . नाण्याच्या दोन्ही बाजू एकदम कधीच बघता येत नाहीत . एक बघावी तर दुसरीने पाठ फिरवलेली . हां , आरशासमोर उभे राहिलात तर एकाचवेळी दोन्ही बाजू बघता येतील . पण हे ही लक्षात ठेवायला हवं की त्या न...

खेळ शब्दांचे

Search This Blog