समांतर

 

काचेअलीकडे बसलेले मी

इमारतींच्या मागून डोकावणाऱ्या तुला बघत बसते

आपली खूप ओळख आहे असं नाही

पण तू अनोळखी तरी कुठे आहेस?

वाढणाऱ्या वेगाबरोबर तुला बघण्याची वाढत जाणारी तीव्र ओढ

आणि तुला जवळ घेण्याचा अनावर होत असलेला मोह

इमारतींच्या खिडक्या लुकलुकत राहतात डोळ्यांसमोर

नजरेतला तू मात्र हटत नाहीस

धावणाऱ्या वेगाबरोबर श्वासांचा वाढता वेग

आणि त्याच गतीने वाढणारी तुझ्याकडे झेपावण्याची ओढ

मग खेळतोस तू खेळ लपाछपीचा मोठ्या इमारतींमागून

तरळत राहते तुझी प्रतिमा डोळ्यांसमोर

तुझ्यापेक्षा मग तुझ्या प्रतिमेसाठीची आसक्ती वाढत जाते

आणि मग अस्वस्थ व्हायला लागतात एकेक अणुरेणू श्वासातले

मंदावत जातो वेग आणि कानावर पडतात अनोळखी आवाज

तितक्यात कुठूनशी चुकार रातराणी भिरकावून देते आपला गंध उघड्या काचेतून आत

आणि मग अस्वस्थ श्वासांच्या लयीवर नाचत राहतो तो सुवास

अंतरात दरवळत जातो, रोमारोमांत तरळत जातो मंद मंद

मग डोळ्यांसमोर अवतरते तुझी प्रतिमा

पण आता प्रतिमेपेक्षा तुझी ओढ अधिक आहे

झाडांच्या मागे लपलेला तू अजून हवाहवासा वाटतोस

श्वासांत भिनलेली मोहक रातराणी तुझ्या सहवासाची सय वाढवायला लागते

मग सुरु होतो खेळ वाट बघण्याचा

तुला शोधण्याचा

पुन्हा मोहात पडण्याचा

आणि मोहात पाडण्याचा

हळूहळू वेग वाढत जातो

आणि विचारांची लयही

तुझी सयही

टिपेला पोचलेला वाट बघण्याचा सूर

मनाला अस्वस्थ करत असलेली ओढ

डोळ्यांतली तू पुन्हा दिसावास ही आस

मनात, डोळ्यांत, डोक्यात उठलेलं संमिश्र विचारांचं काहूर

पण या सगळ्यांत तू मात्र शांत

अंतराळातल्या अंधारात तुला शोधणाऱ्या नजरेला अचानक तुझं दर्शन

आणि विचारांच्या पाचोळ्याबरोबर उडून गेलेला कोलाहल

विरून गेलेल्या सगळ्या प्रतिमा

या विश्वाच्या प्रतलावर आता फक्त तू आणि मी

समोरासमोर

दार उघडता क्षणी झेपावंसं वाटलं तुझ्या मिठीत

पण मग जाणीव झाली तुझ्या माझ्यातल्या भौतिक अंतराची

अंतरी तू नेहमीच होतास

मग का अचानक या अंतराचा त्रास वाटला?

तुझ्या मंद हसण्याचा आभास झाला

त्या हसण्याचं चांदणं अलगद अंगावर सांडलं

मोहरून गेले मी

तुझ्या स्पर्शाने

तुझ्या नजरेने

तुझ्या अस्तित्वाने

मग लक्षात आलं

तू नेहमीच माझ्या सोबत होतास

आहेस

असशील

आयुष्यात

मनात

नजरेसमोर

तरीही... समांतर

आणि मग त्या समांतर प्रतलात माझ्याबरोबर चालत राहते तुझी आठवणही ही

- कायांप्रि