तुझ्याशिवाय...

कित्तीदा तुला आठवायचं

कितीदा तुला साठवायचं

मी जपत राहते, तू मात्र

मनमानी करून काहूर उठवायचं

हुरहुरत राहते मी

होत राहते तुझ्यात व्यक्त

जोवर तुला कुणी छेडत नाही

तोवर तू मत्र अव्यक्त

तुझ्याशी बोलताना मला

तुला मुठीत धरून ठेवावं वाटतं

तुझं अंतरंग मत्र

ओरखड्यांतून उमटतं

वेड बघ माझं

तुझे ओरखडेही शब्द वाटतात

तुझ्या सहवासात अकारणच

कल्लोळ मनात दाटतात

मी जाते आटोपशीर वागायला

पसारा भलताच तुझा

आवरायला गेलं की कळतं

तू तर रंग ओतलायस माझा

वेळी-अवेळीही नजरेनं पाठलाग तुझा

तुझ्याशिवाय रे कशी जगेन

तू भेट फक्त... मग म्हणेन,

“अगंबाई! सापडलं की माझं पेन!!”

-कायांप्रि

Comments

Dreams

Though he cried a little At least he cried a little Maybe he caused some troubles But always gave the doubles Dreamt of impossible Behaved unreasonable But with passion incomparable The more he fight The more the delight The higher his dreams took flight Fell, trampled over Tricked, tripped, but lost never Always a believer Always a dreamer - Kayanpri

What Are You?

A person is like a photograph. When we alter that photo with some photographic effects, the perception of looking at that photo changes though it’s the same photograph. Every photo contains same basic colors. We intensify some of the colors from some of the points, we get a different look. We take it in a black and white form, we can’t see the colors of the picture. Take it in colorful form, barely can see the simplicity. Then what makes the difference? Lights, camera, mood, situation, angles, depth, focus, colors, photographer’s view point, viewer’s point of view and so on… A person is like a dish. It’s made up of various ingredients and sometimes, forms a totally different taste. Every dish, too, has some same basic ingredients. With these same ingredients, number of dishes could be made. So if every dish is made up of some same ingredients, why it tastes different? The way of making it, cooking style, process, sequence of adding ingredients, time, temperature, heat, prese...

सत्य

सत्य ... हा केवळ एक भास आहे . पटत नाही ना ? पण हेच सत्य आहे . जगातलं शाश्वत किंवा त्रिकालाबाधित सत्य कोणतं , असं विचारलं तर त्याचं उत्तर कोणीही देऊ शकणार नाही . स्वतः काळही नाही . सत्य अबाधित असू शकत नाही . त्याला नेहमी अपवाद असतात जे त्याच्या अखंडपणाला बाधा आणत असतात . सत्य खरंच एक भास आहे . एखादी गोष्ट ‘ पूर्ण सत्य ’ आहे असे कुणी छातीठोकपणे सांगू शकेल का ? आपल्याला गोष्टी एकाच बाजूने दिसतात आणि मग त्याच आपण ‘ पूर्ण सत्य ’ मानून चालतो . सत्य नाण्याच्या दोन बाजूंसारखं दोन भागांत विभागलेलं असतं - एक , जे आपल्याला दिसतं ; दुसरं , जे त्यामागे असतं . म्हणजे जे आपल्याला माहीत झालेलं असतं ते ‘ अर्ध ’ सत्य असतं आणि तरीही लोक ‘ मला पूर्ण सत्य माहीत आहे ’ चा दावा करतात बिनधास्त . नाण्याच्या दोन्ही बाजू एकदम कधीच बघता येत नाहीत . एक बघावी तर दुसरीने पाठ फिरवलेली . हां , आरशासमोर उभे राहिलात तर एकाचवेळी दोन्ही बाजू बघता येतील . पण हे ही लक्षात ठेवायला हवं की त्या न...

खेळ शब्दांचे

Search This Blog